या ब्लॉगवर प्रकाशित केलेल्या सर्व रचना स्वरचित असून, रचनांच्या मुद्रणाचे वा अन्य कोणत्याही प्रकारे प्रकाशनाचे सर्वाधिकार मी स्वत:कडे राखून ठेवलेले आहेत. योग्य परवानगिशिवाय कुणीही या कवितांचा कुठेही वापर करू नये ही विनंती.

© सुरेश शिरोडकर.



~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

गुरुवार, २८ फेब्रुवारी, २००८

गोदाबाईचा दिनक्रम

















रामपारी तांबड फुटलं कोंबडा आरवला
आणि गोदेचा दिनक्रम सुरु झाला

गोदेच्या जागण्याने कपिलाही उठली
अनं हंबरुन वासराला बोलाऊ लागली

गोठयात पाडसाला लुचवून आणलं
आणि लोटाभर दूध सवे काढून आणलं

डोकं चुलित घालून नळी फू-फू फुंकली
आणि थपाथपा चार भाक-या भाजल्या

कर्र-कर्र रहाटासंगे चार दुडी ओढल्या
बिगी-बिगी तुळशिला दोन फेर्‍या काढल्या

चाय न्ह्यारी करून धनी गेलं शेताकड़ं
तेव्हा कुठं बघीतलं आपल्याही तान्ह्याकड़ं

लेकिला उठवुन शाळेकड़ं धाडली
आणि मुसळ घेवून धान्याशी भांडली

थकून भागून जरा कुठं पडली
तर मेल्या कुत्र्यांनी बोंब मारली

कुठून एक सर बरसत आली रिमझीम
आणि परसात कापडं झाली ओलीचींब

जळली मेली लाकडं कधी सरली
आता कापड़ं वाळायां शेणींची पाळी ऊरली

पोरगी आली शाळेतून चार पाढे शिकून
कवतिक त्याचं केलं आपलंच अज्ञान झाकून

रात्री उष्टे-खरकट, भांडी-कुंडी झाली
मग ओवीसंगे जात्यावर साद घाली

रात्री कुठे धरतरीवर पडाया गेली
तर मागील दारी कुठे खुडूक झाली

दिवली घेऊन खूराड्यात पाह्यलं
अरेरे... कोल्ह्याने कोंबड नागवलं

सकाळ झाली ऊगवत किरणांनी न्हाली
पण गोदाबाईला जागच नाही आली

आकाशी कु-हाड कोल्ह्याच्या दाती
कोणाचं उठंण कोणाच्या हाती

सुरेश शिरोडकर >>>
8 March, 2008

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा