कर झिला घराची आठवण

कोकणातून शहरात आलेल्या प्रत्येक चाकरमन्याची कर्मभूमि जरी मुंबई असली तरी कोकण ही त्याची जन्मभूमि जननी आहे. त्या जननीची निदान आठवण तरी काढणे हे प्रत्येक चाकरमन्याचे कर्तव्य आहे.

अरे शहरी धन्या चाकरमन्या...
तूका कोंकण साद घालता
वरसातून एकदातरी भेटिक बोलयता
अरे पुता भेटाक बलयता

शहरात गेलंय चाकरी केलयं...
बघ कसो कनो वाकयलंय
पैश्यामागे लागान कित्यां घराक इसारलंय
अरे पोरा घरार पाणी सोडलंय

मातयेत लोळान मोठो झालंय...
आनी मातीक इसारलंय
मातीच्याच छातीवर बंगले उभारलंय
अरे लेका जमीन खावनं बसलंय

हुतुतू खेळलंय खोखो खेळलंय...
तेव्हा कसा मैदान गाजयलंय
फळकुटाच्या खेळापायी खेळाची वाट लायलंय
अरे गड्या खेळार ओस मारलंय

हापूस चोकून मिटके मारलंय...
तेव्हा बरो आंब्यार ताव मारलंय
तोरा चावान पोरां आता त्वांड आमट करतत
अरे बाबा तोंडार म्हावं मारलंय

शिकान-शिकान पदव्या घेतलंय...
आनी मोठो बॅरीस्टर झालंय
कोंन्व्हेंटमध्ये पोरांक शिकवून मराठी बिगड़लंय
अरे सायबा मराठीची वाट लायलंय

येक बरा केलंय रेल्वे हेलंय...
थोडोफार परवास सुखावलो
भैयाक वसरी दिलंय तूझो भावबंद दुखावलो
अरे भावा भावाशीक दुखयलंय

अरे इस्टेट् कमयं पैसो कमयं...
कर झिला घराची आठवण
वरसाक़ एकदा आयेक एक रुपयो पाठवं
कर झिला आवशीची आठवण

सुरेश >>> 
29.5.2008